[FIC Boku no hero academia] ปั่นป่วน

ผมเสียแม่ไปหลังจากเกิดเรื่องวุ่นวาย

เรื่องวุ่นวายที่ว่าก็คือ...

ผมที่เกาะขาออลไมท์ไป เพื่อถามในสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้

แล้วก็ได้คำตอบ

"เธอน่ะเป็นฮีโร่ไม่ได้หรอก"

ฮ่ะๆ น่าขันสิ้นดีเลย

อยากรู้ไหมครับว่าผมถามเค้าว่าอะไร

‘คนไม่มีอัตลักษณ์จะสามารถเป็นฮีโร่ได้มั้ย’

น่าขันกับคำตอบชมัด ผมไม่ได้บอกเค้าซักหน่อย

ว่าผม…

ไม่มีอัตลักษณ์น่ะ หึๆ 5555+

เพราะหลังจากที่ผมเกาะขาเค้าไปทำให้วิลเลินที่เค้าอุสาจับมามันหลุดออกไป

ผู้โชคร้ายที่โดนมันเล่นงานก็คือ...

'เพื่อนสมัยเด็ก'ของผมเอง

'คัตจัง' ไม่สิ 'บาคุโกคุง'

และที่ตลกร้ายที่สุดก็คงเป็น คุณแม่ของผม

ท่านเสียชีวิตตอนผมอายุ13 เพราะแค่ ฮีโร่ไม่กล้าเข้าไปช่วยแม่ผมที่เป็นตัวประกันให้วิลเลิน

บัดสบ!

ตอนนั้นผมวิ่ง วิ่ง และวิ่ง เพื่อไปให้ทันช่วยแม่ของผม

อย่างน้อยยูโดและคาราเต้ที่ผมเรียนมายังไงมันก็ต้องช่วยได้

แต่ผม..ผมมาไม่ทัน

แม่ผม 'ตาย' แล้ว และผมรู้ตัวคนทำ

วิลเลินหน้าใหม่ที่เข้ามาปล้นห้าง มันใช้ปืนจ่อหลังและยิงตรงบริเวณหัวใจของคุณแม่

เพราะมีฮีโร่คนนึงขยับตัวพุ่งไปหาวิลเลินคนนั้น

ด้วยความลนลานและกระวนกระวายทำให้เผลอลั่นไกปืน

มันเลยเป็นการจบชีวิตคุณแม่ของผม

และตั้งแต่ตอนนั้น

ผมก็ไม่คิดอะไรเกี่ยวกับฮีโร่อีกเลย

เพราะมันน่าเบื่อ

สำหรับผมตอนนี้มันน่าเบื่อ

ข้าวของเครื่องใช้อะไรที่เกี่ยวข้องกับฮีโร่โดยเฉพาะของออลไมท์

(ยกเว้นสมุดบัญทึก'ฮีโร่' ของผม ผมขีดฆ่าคำคำนั้นออกเพราะมันยังมีประโยชน์ในหลายๆด้านอยู่)

ทุกๆอย่างบางอันพังผมทิ้ง

บางอันดีอย่างเป็นรุ่นเก่าหรือรุ่นใหม่ผมขาย

ตุ๊กตาของเล่นเด็กผมบริจาค

จนหมด...ไม่มีเหลือ

แม้แต่อันที่เป็นความทรงจำของผมและเขา

ผม..ก็ทิ้ง

พอแล้วกับการเจ็บปวด

ตอนนี้ผมจะทำทุกอย่าง..

เพื่อตัวของผมและครอบครัวสุดท้าย

ที่ผมเหลืออยู่ : )

อัพตามที่อยากอัพ

#เครดิตธีมค่ะ

#เรื่องนี้ไรท์เตอร์ต้องขอโทษเป็นอย่างสูงค่ะ 

เราจะไม่มาแต่งเรื่องนี้ต่อแล้วจะจบแต่เพียงเท่านี้ แต่จะยังเปิดให้ได้เข้ามาแวะเวียนอ่านกันต่อไป

ขอบพระคุณที่ติดตามมาตลอดค่ะ

https://pin.it/3X84yRP

#เครดิตภาพค่ะ